Scenariusz i muzyka spektaklu zostały oparte na starożytnej modlitwie "Akatystu", pochodzącej z V-VI wieku. Jest to utwór o charakterze litanijnym, sławiący przymioty Bogarodzicy. Większość polskich tekstów literackich poświęconych Maryi powstało z inspiracji jego finezyjną, bogatą treściowo poetyką. Jednak - w przeciwieństwie do nich – Akatyst jest prawie zupełnie pozbawiony "pobożnej interesowności" będąc „lawiną pełnych zachwytu komplementów". Tak więc próżno w nim szukać charakterystycznej dla znanych modlitw maryjnych mentalności wyrażanej w prośbach "Módl się za nami", "Ratuj nas" lub "Uproś nam". Jego wymiar ideowy prowadzi modlącego się po drodze bezinteresownej kontemplacji zachwytu nad Człowieczeństwem, któremu w osobie Maryi zostało przywrócone pełne Podobieństwo Boże.
Obok „Akatystu” inspiracją powstania widowiska były nowotestamentalne teksty relacjonujące fakty z życia Maryi, bogata mariologiczna teologia oraz przesycone duchowością obrazy artystki wizualnej Agnieszki Jasińskiej. Energetyczną muzykę (częściowo wykorzystującą tradycyjną melodię Akatystu) napisał Piotr Solorz.
W spektaklu biorą udział artyści profesjonalni oraz młodzi wykonawcy, wywodzący się ze środowiska nieistniejącego już Teatru Franciszka (gdzie w 2020 roku odbyła się premiera filmu artystycznego „Akatyst - Totus Tuus", będącego inspiracją do powstania „Komplementów...").
Warszawska premiera widowiska (16.10.2021, Kościół Jana i Pawła) została poprzedzona trzema pokazami przedpremierowymi (w Katowicach, Nysie i Goleniowie).
Reżyseria, animacje, scenariusz
(na podst. tekstów biblijnych i „Akatystu ku czci Bogarodzicy”):
Obrazy, projekty plastyczne, animacje:
Muzyka, kierownictwo muzyczne:
Choreografia sceny finałowej:
Sara Solorz
Obsada:
Anna Chlebica, Ewa Kasperczyk, Marta Olszewska, Jadwiga Marek, Monika Porwit, Sara Solorz, Urszula Kasprzak – Wąsowska. Kajetan Domogała, Adrian Pontus, Piotr Solorz, Kacper Trela.
Biuro organizacyjne:
Mirela Gontarz
Producenci Widowiska:
ks. dr Robert Kaczmarek, Mariusz Kozubek, Agnieszka Jasińska, Piotr Solorz.
2021 | Szymon Domogała